[OS] ลานสกี (20+)
Yugyeom/Mark
#ยมลานสกี
1/1/2016
หิมะสีขาวตกต้อนรับวันแรกของปีตั้งแต่เช้า
บรรยากาศอันแสนโรแมนติกเหมาะแก่การใช้เวลากับคนพิเศษเป็นอย่างมาก
"พี่มาร์คครับ เดี๋ยวแม่จะมารับแล้วนะ"
"ตื่นเต้นจัง"
"แต่ปีนี้พี่มาร์คอดกลับแอลเอเลยอ่ะ"
"นั่นสิ
เสียดายอยากไปเที่ยวกับคยอมแบบปีที่แล้วอ่ะ"
"ปีนี้ผมก็พาเที่ยวไง"
"ออกมาดึกขนาดนี้รบกวนแม่คยอมอ่ะ เกรงใจจัง"
"เกรงใจทำไม ลูกชายจะพาแฟนเที่ยวนะ"
"แล้วทำไมไม่ขับรถเองล่ะ อะโด่ว
ยี่สิบแล้วนะไม่ใช่เด็กแล้ว"
"ให้ผมฝึกก่อนสิ
แต่เดี๋ยวจะทำในสิ่งที่ผู้ใหญ่เค้าทำกัน"
"จะทำอะไรห้ะ"
"ก็........"
"ทำอะไร"
"คิคิ"
"ขำบ้าอะไรห้ะ"
มือเรียวฟาดฝามือลงไปที่ไหล่หนาของยูคยอมด้วยความหมั่นไส้
วันนี้คือวันที่ 1 มกราคม 2016 วันปีใหม่ที่มาร์คอยากใช้เวลาที่แสนพิเศษนี้กับคนพิเศษเพียงคนเดียวของเขา
เป็นอีกปีที่มาร์คอยากสร้างความทรงจำดีๆร่วมกับยูคยอม
เขาจึงเอ่ยปากชวนยูคยอมไปเล่นสกีกันที่สกีรีสอร์ทที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงโซลมากนัก
ยูคยอมก็ตอบตกลงทันที ก็แหม....ใครจะพลาดโอกาสที่จะได้เดทกันแบบนี้ล่ะ
ทั้งสองคนคุยหยอกล้อกันอยู่ที่หน้าหอพักไม่นานนักก็มีรถยนต์สีดำมาจอดเทียบ
กระจกด้านคนขับค่อยๆเลื่อนลง
"ยูคยอม มาร์ค ขึ้นมาเลยลูก"
"ครับแม่/ครับแม่"
ทั้งสองคนขานตอบพร้อมกัน
ยูคยอมนั่งเบาะด้านหน้าข้างคนขับส่วนมาร์คขึ้นไปนั่งเบาะด้านหลัง
เมื่อผู้โดยสารพร้อมแล้วแม่ของยูคยอมก็ขับรถพาลูกชายและแฟนลูกชายไปยังสกีรีสอร์ท
ระหว่างทางมีสนทนาเกิดขึ้นบ้างประปราย
มาร์คชอบมองบรรยากาศข้างทางยามค่ำคืนมากกว่าที่จะพูดคุย ยูคยอมรู้นิสัยของอีกฝ่ายดี
บ่อยครั้งที่ทั้งสองคนจะโบกแท็กซี่นั่งไปชมเมืองตอนกลางดึกแม้จะเสียค่ารถแพงขนาดไหนมาร์คก็ยอมจ่ายเพราะเขาแค่อยากนั่งกุมมือของคนรักพร้อมดูบรรยากาศเมืองแค่นั้นเอง...มาร์คถือว่านี่คือความสุขที่เขายอมจ่าย
"ถึงแล้วจ้ะ เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนกันมั้ยทำไมแม่ไม่เห็นกระเป๋าอะไรเลยล่ะ"
"ไม่น่าจะค้างนะครับแม่
คงกลับหอไปเปลี่ยนทีเดียว"
"ได้ไงล่ะ เกิดเล่นกันจนเปียกขึ้นมาจะทำไง"
"จะเปียกได้ไงล่ะครับแม่"
"พูดเหมือนเล่นเป็นนะยูคยอม
คงต้องให้พี่มาร์คสอนแน่ๆเลย ละก็ต้องหกล้มลื่นไถลไปกับหิมะ ยังไงก็เปียก"
"ฮ่าๆเดี๋ยวเราเช่าชุดสกีเอาครับแม่
ไม่รู้เลยนะครับว่าคยอมจะเล่นไม่เป็น"
"ผมเล่นเป็นนะพี่มาร์ค
แม่ไม่รู้ต่างหากเล่า"
"เล่นเป็นก็เล่นเป็นจ้ะ
จะกลับเมื่อไหร่ก็โทรเรียกแม่นะ"
"ไม่ดีกว่าครับ ผมเกรงใจ
กว่าจะเล่นเสร็จกันคงดึกแม่อาจจะนอนแล้ว ผมกับคยอมจะกลับกันเองครับ"
"แล้วจะกลับหอยังไงล่ะลูก
ตั้งไกลนะดึกแล้วคงไม่มีรถ"
"คงพักที่นี่แหละครับ"
"พรุ่งนี้แม่มารับผมกับพี่มาร์คด้วยนะครับ"
"ได้จ้ะ โทรมาบอกแม่แล้วกันนะ"
"ครับแม่"
"ขอบคุณครับแม่"
มาร์คและยูคยอมใส่ผ้าปิดปากสีดำเหมือนกัน
หมวกบีนนี่สีดำเหมือนกัน เห็นแค่ตาและคิ้วเท่านั้น
ทั้งสองคนก้าวลงจากรถและหวังว่าจะไม่มีแฟนคลับจำพวกเขาได้
พวกเขาแค่อยากใช้เวลาว่างในวันนี้สร้างความทรงจำดีๆร่วมกันก็เท่านั้นเอง
ทั้งสองคนโค้งศีรษะให้กับแม่ของยูคยอมแล้วเดินเข้าไปเพื่อติดต่อเข้าไปเล่นสกีรวมถึงจองห้องพักด้วย
โชคดีที่มันเหลือห้องว่างห้องสุดท้ายพอดีแต่มันเป็นเตียงเดี่ยวสองเตียง
แต่ยูคยอมหาได้สนใจไม่เพราะเมื่อถึงเวลานอนแล้วยังไงก็ใช้เตียงเดียวกันอยู่ดี...
"หนาวนะใส่เสื้อหนาๆไว้นะพี่มาร์ค"
"นายนั่นแหละที่ต้องใส่หนาๆ"
"พี่มาร์คนั่นแหละ"
"คยอมนั่นแหละ อ่ะเอาตัวนี้นะ"
"โหยสีเหลืองเลยอ่อ"
"เข้ากับแว่นตานี้เลย"
"ก็ได้แฟนเลือกให้นี่เนอะ ผมใส่หมดแหละ"
"ดีมาก"
หลังจากที่ทั้งสองคนเช่าชุดเสร็จแล้วเรียบร้อยก็ถึงเวลาที่ตะสนุกกันแล้ว
ที่นี่แบ่งออกเป็นสี่ลาน คือลานขั้นเบสิก ลานขั้นปานกลาง
ลานขั้นแอดวานซ์และลานขั้นโปรฯ
มาร์คน่ะเล่นเป็นอยู่แล้วแต่ยูคยอมเนี้ยสิดูท่าจะอาการหนัก
ท่าทีการเล่นที่ค่อนข้างทุลักทุเลของยูคยอมทำให้มาร์คอดขำไม่ได้
ในหัวเขามีแต่คำว่า ยูคยอมน่ารัก ยูคยอมน่ารัก และยูคยอมน่ารัก
"คยอม พี่สอนเอามั้ย"
"ผมเล่นเป็นน่า"
"จริงหรอ
แต่ดูจากเมื่อกี้แล้วไม่น่าจะเป็นนะ"
"ผมแกล้งไปงั้นแหละ"
"หรา"
"แน่นอน!"
"แฟนใครทำไมขี้โม้จัง"
"แฟนมาร์คต้วนไงครับ"
"งั้นมาร์คต้วนคนนี้จะสอนแฟนเล่นเองนะ"
"อืม...ก็ได้"
มาร์คเริ่มสอนวิธีการเล่นที่ถูกต้องทีละขั้นตอนให้กับยูคยอม
บางทีก็เกิดผิดจังหวะยูคยอมลื่นบ้างหกล้มบ้างหน่ำซ้ำยังพามาร์คล้มไปด้วย
พวกเขาหัวเราะไปด้วยกันอย่างมีความสุข
บรรยากาศรอบข้างที่ปกคลุมไปด้วยหิมะและปู้คนที่เริ่มบางตาลงแล้วยิ่งทำให้มันโรแมนติกมากยิ่งขึ้น
ยูคยอมเริ่มเล่นเป็นแล้วมาร์คจึงชักชวนให้ขึ้นกระเช้าไฟฟ้าไปด้านบนเพื่อขึ้นไปเล่นสกี
ระหว่างที่นั่งบนกระเช้าไฟฟ้ายูคยอมดึงผ้าปิดปากลง
"พี่มาร์คถ่ายรูปกัน"
"เอาสิ"
"ขอจุ้บด้วย"
"บ้าหรอ เดี๋ยวคนเห็น"
"คนจำไม่ได้หรอกน่า นะๆ"
"ไม่เอา"
"ไม่รู้แหละ"
ยูคยอมจับท้ายทอยมาร์คแล้วประกบปากตัวเองกับป่กของมาร์คทันทีโดยที่มีผ้าปิดปากสีดำของมาร์คกั้นอยู่เขากดถ่ายไปหนึ่งครั้ง
ยูคยอมสบตามาร์คนิ่งแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะปล่อยมือจากท้ายทอยของมาร์คแล้วหันมามองกล้องและกดถ่ายอีกครั้ง
"ไหนดูรูปหน่อย ทำไมหน้าพี่เบลองี้อ่ะ"
"เอารูปเมื่อกี้ลงดีมั้ยน่า"
"จะบ้าหรอ เดี๋ยวโดนพี่เมเนฯดุเอาหรอก"
"ฮ่าๆล้อเล่นคร้าบ เอารูปเมื่อกี้แหละลง"
"แต่หน้าพี่เบลอนะ"
"ก็เบลอว่ารักแถบแบบว่ารักเธอไงครับ ฮิ้ว"
"แหวะ"
"แพ้ท้องหรอ"
"ตลกละๆเดี๋ยวโดน"
"กิ้วๆ เบลอน่ะแหละดีแล้ว
ไม่อยากให้ใครเห็นหน้าพี่มาร์คตอนนี้ชัดๆหรอก ผมหวง ผมจะดูคนเดียว"
"เด็กบ้า"
"บ้าเพราะพี่เลยนะรู้ป่าว"
ยูคยอมเก็บโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋าเสื้อพอดีกับที่กระเช้าถึงจุดสิ้นสุดพอดี
พวกเขาจึงเริ่มเล่นสกีกันอย่างสนุกสนาน เล่นไปได้ไม่นานก็เปลี่ยนไปเล่นสโนว์บอร์ดแทน
แม้สกีจะสกิลต่ำแต่สำหรับสโนว์บอร์ดสกิลของคิมยูคยอมเข้าขั้นโปรฯเลยทีเดียว
เขาโชว์การเล่นที่ค่อนข้างโลดโผนให้มาร์คดู
แม้มันจะดูอันตรายแต่ก็เท่จนมาร์คต้องหยิบโทรศัพท์แแกมาอัดคลิปวิดีโอเก็บเอาไว้
"เห็นผมเล่นใช่มั้ยพี่มาร์ค"
"อื้อ"
"เท่ป้าว"
"เท่มาก"
"มาเล่นด้วยกันสิ"
"อื้อ"
มาร์คเก็บโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงจากนั้าก็ไปเล่นสโนว์บอร์ดบ้างตามคำชวนของยูคยอม
ทั้งสองคนเล่นกันจนลืมเวลาจนเจ้าหน้าที่ต้องมาบอกพวกเขาว่าลานใกล้จะปิดแล้ว
ทั้งสองคนพยักหน้ารับจากนั้นก็เดินเอาชุดที่เช่าไปคืน
แม้จะมีแต่ชุดที่เขาเช่าเท่านั้นที่เปียกแต่อากาศด้านนอกก็ทำให้ร่างกายของพวกเขาต้องการความอบอุ่นเป็นอย่างมาก
ทั้งสองรีบขึ้นไปบนห้องพักทันที
"ผมเปิดฮีตเตอร์แล้วนะ เดี๋ยวคงอุ่นขึ้น"
"กอดหน่อยสิ"
"หืม"
"หนาว กอดหน่อยสิ"
มาร์คเดินไปกอดยูคยอมที่ยืนอยู่กลางห้องจนเต็มอ้อมแขน
ยูคยอมก็กอดตอบเช่นกัน มือหนาลูบกลุ่มผมที่ถูกย้อมด้วยสีน้ำแดงอ่อนๆ
ปากหนาจูบไปที่กลางศีรษะของคนตัวเล็กกว่าอย่างรักใคร่
"กอดแบบนี้ไม่อุ่นหรอกครับพี่มาร์ค"
"หืม แล้วต้องกอดแบบไหน"
"แบบนี้ไง"
ยูคยอมบรรจงถอดเสื้อผ้าของมาร์คออกทีละชิ้นจนตอนนี้ไม่มีสิ่งใดปกปิดร่างกายของมาร์คอีกต่อไปแล้ว
เขาหันมาจัดการกับเสื้อผ้าของตนทันที มาร์คสวมกอดยูคยอมอีกครั้ง
ร่างกายเปลือยเปล่าขาวเนียนทั้งสองร่างยืนกอดกันแน่นจนไม่มีช่องว่างเหลืออยู่เลย
"อุ่นขึ้นบ้างมั้ยครับ"
"อื้ม...นิดนึง แต่ว่า..."
"แต่ว่าอะไร"
"คยอมอยากอุ่นกว่านี้มั้ย"
"อยากครับ"
"คืนนี้ให้พี่เริ่มนะ คยอมแต่ตามพี่ก็พอ"
"พี่มาร์คจะทำอะไรผมหรอครับหื้ม"
"ทำให้คยอมมีความสุขแล้วพี่ก็มีความสุขด้วย"
มาร์คดันตัวเองให้หลุดออกจากอ้อมกอดของยูคยอมก่อนจะนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าอีกคน
มือเรียวลูบไล้ที่ข้อเท้าของยูคยอมก่อนจะค่อยๆเคลื่อนสูงขึ้นเรื่อนๆ
มาร์คหันหน้าขึ้นไปสบตากับยูคยอมครู่หนึ่งจากนั้นก็กลับมามองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขาแทน
มือเรียวจับส่วนกลางของยูคยอมรูดรั้งไปสองสามทีก่อนจะเอาเข้าปากตัวเอง
"อืม.."
ยูคยอมเอื้อมมือมาจับศีรษะมาร์คเพื่อบังคับจังหวะแต่ถูกสายตามาร์คจ้องกลับไปเพื่อบอกให้หยุด...วันนี้มาร์คจะคุมเกมเอง...
มือหนาสอดเข้าไปที่กลุ่มผมของมาร์คแทน
มาร์คปรนเปรอยูคยอมจนอีกฝ่ายร้องครางต่ำออกมาด้วยความพอใจ
ลิ้นเล็กหยอกเย้ากับแท่งร้อน
เขี้ยวแหลมคมที่เป็นเอกลักษณ์ของมาร์คแกล้งขบกัดไปที่ส่วนปลายของยูคยอมสร้างความเสี่ยวซ่านจนขนลุกไปทั้งตัวให้กับอีกฝ่าย
มาร์คขยับศีรษะเข้าออกเป็นจังหวะที่เร็วขึ้น
"อืม..อ่าาา เร็วอีกครับพี่มาร์ค อ่า.."
มือเรียวข้างหนึ่งเลื่อนไปด้านหลังนวดคลึงเบาๆ
จังหวะที่มาร์คเป็นคนกำหนดเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดยูคยอมก็ถึงจุดหมาย
"อึก..อ่าาาห์"
มาร์คกลืนน้ำรักบางส่วนลงไปเขารีบยืนขึ้นทำให้น้ำรักของยูคยอมพุ่งเลอะเต็มหน้าท้องของเขา
มาร์คผลักยูคยอมลงบนเตียงก่อนจะขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวอีกฝ่าย
มือเรียวลูบหน้าท้องของตัวเองที่เลอะน้ำสีขาวขุ่นแล้วเลื่อนลงมาจับส่วนกลางของตัวเอง
เขาใช้มือรูดรั้งแก่นกายเข้าออกเป็นจังหวะกลางๆ
ยูคยอมเลื่อนมือมาจับหวังจะช่วยแต่ก็โดนมาร์คตีมือของเขาแทน
"ให้ผมทำให้สิ"
"ไม่เอา"
"ทำไมครับ"
เขาได้รับรอยยิ้มของมาร์คเป็นคำตอบแทน
จังหวะมือของมาร์คเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆจนท้ายที่สุดน้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมา
เขาเอาน้ำรักของตัวเองมาชะโลมนิ้วมือของตัวเองจากนั้นก็ยกสะโพกขึ้นมือหนาของยูคยอมเลื่อนขึ้นมาจับเอวของอีกฝ่ายอย่างอัตโนมัติ
มาร์คทิ้งน้ำหนักตัวลงไปที่เข่าทั้งสองและมืออีกข้างแล้วโน้มตัวไปขเางหน้า
นิ้วเรียวสวยถูกส่งเข้าไปในช่องทางรักจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม
"อ๊ะ..อ๊า"
มาร์คขยับนิ้วเข้าออกอยู่ครู่หนึ่งเมื่อรู้สึกว่าตัวเองพร้อมแล้วก็ค่อยๆดึงนิ้วออกมา
จากนั้นก็เอาน้ำรักของตัวเองไปชะโลมแก่นกายใหญ่ของยูคยอมทันที
มือหนาบีบคลึงสะโพกของมาร์คอย่างสนุกมือ
"พี่มาร์ค...จูบหน่อยสิ"
"ยังไม่ให้ตอนนี้"
"ทำไมอ่า"
มาร์คลุกขึ้นเพื่อจะหันหลังให้กับยูคยอมที่นอนราบอยู่เตียง
เขาจับแก่นกายใหญ่ของยูคยอมสอดเข้าช่องทางรักของตัวเองทันทีจากนั้นก็ขยับสะโพกช้าๆ
ยูคยอมลุกขึ้นมาจูบไปตามแผ่นหลังขาวเนียนของมาร์คและฝากร่อยรอยความเป็นเจ้าของเอาไว้นับสิบรอย
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊า"
"ขย่มแรงๆสิครับ"
ยูคยอมกระซิบเสียงกระเส่าข้างหูของมาร์คจากนั้นก็แกล้งเป่าลมใส่หู
เขากัดหัวไหล่มาร์คเบาๆ มือเรียวจับมือหนาทั้งสองข้างมาทาบกับหน้าอกของตัวเอง
ริมฝีปากของยูคยอมยังคงไล่จูบสร้างรอยไปทั่วต้นคอของมาร์คอย่างไม่ยอมหยุด
มือหนาลูบไล้หน้าอกขาวเนียนแล้วหยุดหยอกเย้าที่จุดไวต่อสัมผัสทั้งสองข้าง
"อ๊ะ อืม...อ่า อ๊า อ๊ะ"
"อืม...ขย่มอีกสิผมชอบ"
"อ๊า อ๊ะ คยอม อ๊า คยอม อ๊ะ อ๊า อื๊อ"
ร่างเล็กขยับสะโพกรักและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
มือเรียวก็ทำหน้าที่ปรนเปรอให้กับตัวเองเช่นกัน และแล้วทั้งสองคนก็ถึงจุดหมายพร้อมกัน
"อ๊ะ อ๊า อึก! อ๊า!!!! อ่าาห์"
"อ่า! อึก!!! อือห์ อ่าห์"
น้ำสีขาวขุ่นของทั้งสองพุ่งออกมาเลอะผ้าปูที่นอนไปทั่ว
มาร์คทิ้งตัวพิงกับของอกยูคยอมพลางหอบหายใจถี่
ร่างสูงจูบซับเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาตามกรอบหน้าของมาร์ค
มือหนาจับปลายคางของมาร์คแล้วหันหน้าอีกฝ่ายให้รับเรียวลิ้นร้อนจากเขา
มาร์คเลื่อนมือไปลูบไล้ตามสันกรามของอีกฝ่ายพลางจูบตอบ
เรียวลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวกันอย่างไม่ยอมแพ้กันทั้งคู่
น้ำสีใสเลอะออกมาจากมุมปากของมาร์ค มืออีกข้างของยูคยอมลูบไล้ไปตามหน้าอกของมาร์ค
"แฮ่กๆ พอก่อน"
มาร์คผละริมฝีปากออกเพราะเขาเริ่มหายใจไม่ทันแล้วเพราะเมื่อใดที่ยูคยอมเป็นผู้คุมเกม
มาร์คจะไม่สามารถต้านทานความร้อนแรงนั้นได้
"อาบน้ำมั้ยครับ เลอะหมดแล้ว"
"อื้อ อุ้มไปด้วยนะ
เสร็จแล้วเดี๋ยวมานอนจูบกัน"
"ทำไมวันนี้พี่มาร์คมาแปลกจังแฮะ"
"ก็คยอมโตแล้วเป็นผู้ใหญ่แล้ว
พี่เคยอยากให้ของขวัญไง"
"งี้ถ้าถึงวันเกิดผมพี่มาร์คก็ต้องหาของขวัญแบบนี้มาให้อีกนะ"
"อื้ม
ถ้าวัยเกิดคยอมอยากได้แบบไหนพี่จะทำให้หมดเลย"
"แต่ว่าวันธรรมดาล่ะ วันที่อยากมี"
"ขอดูก่อนนะ"
"คร้าบ อาบน้ำกัน"
"อื้ม"
2/1/2016
หลังจากที่ทั้งสองคนอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จแล้วมาร์คก็มานอนเล่นโทรศัพท์มือถือบนตัวของยูคยอมสลับกับจูบไปตามแผงอกกวางนั่น
ยูคยอมกดเข้าแอพพลิชั่นอินสตาแกรมแล้วกดโพสต์รูปภาพที่ถ่ายกับมาร์คบนกระเช้าไฟฟ้าที่ลานสกีพร้อมแคปชั่นชื่อของมาร์คที่เขาตั้งให้ใหม่เพื่อให้มันดูพิเศษมากกว่าใช้ชื่อมาร์คฮยองซะอีก
"ผมมีความสุขที่ได้อยู่กับพี่มาร์คช่วงปีใหม่แบบนี้นะครับ
ปีหน้าก็จะอยู่ด้วยกันอีก ปีต่อๆก็จะอยู่ด้วยกันนอีกนะ"
"พี่ก็มีความสุขที่ได้อยู่กับคยอมนะ"
"รักนะครับ ปั๊กกุฮยอง"
"รักเหมือนกัน คยอมดุง"
-FIN-
Bonus Scene <See through Shirt>
31/12/2015
มือหนากระชากข้อมือของคนตัวเล็กให้เดินตามเขาไปทางห้องน้ำเพื่อต้องการพูดคุยบางอย่างที่มันน่าหงุดหงิดใจเหลือเกิน
"ชอบมากป้ะอวดคนอื่นแบบนี้อะ"
"อะไรเนี้ย ก็ชุดคอสตูมเตรียมมาแบบนี้ให้พี่ทำไง
คยอมปล่อนก่อนพี่เจ็บ"
"อวดขนาดนี้ไม่ถอดเสื้อกลางเวทีเลยล่ะ รู้มั้ยคนมองเยอะ!"
"ก็ชุดเค้าเตรียมมาแบบนี้จะให้พี่ทำยังไง"
"แล้วทำไมต้องสะบัดสูทแล้วโชว์อกด้วยล่ะ
รู้งี้ดูดเป็นรอยก็ดี"
"ยูคยอม! อย่ามาโกรธอะไรแบบนี้นะ พี่ไม่ผิด"
"พี่มาร์คผิด"
"ผิดอะไร?!"
"ก็!"
"ก็อะไรล่ะ"
"โถ่เว้ย! ช่างเหอะ"
ยูคยอมปล่อยมือออกจากแขนของมาร์คทำท่าจะเดินไปแต่ก็โดนอีกคนรั้งไว้ก่อน
ยูคยอมชะงักนิดนึงแต่ก็สะบัดข้อมือออกแล้วเดินกลับเข้าไปที่ห้องแต่งตัวอีกครั้ง
มาร์คจึงรีบเดินตามมาติดๆ
เขาพยายามอธิบายว่ามันคืองานแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าอีกฝ่ายจะหายโกรธ
จนพวกเขาต้องขึ้นไปชมการแสดงของวงอื่นๆบนเวทีอีก
พวกเขาถูกจัดให้นั่งอยู่โซนสำหรับศิลปินที่มาดูการแสดงและเพื่อนๆในวงก็ช่วยมาร์คง้อยูคยอมโดยการให้ทั้งสองคนนั่งติดกัน
กว่าจะเคลียกันเข้าใจเล่นเอามาร์คแทบแย่
ระหว่างที่การแสดงบนเวทีกำลังดำเนินอย่างสนุกสนานจนเสียงรอบข้างดังมาก
"คยอม"
"ห้ะ ครับ?"
"ไปเล่นสกีกัน"
"ห้ะ"
"ไปเล่นสกีกัน พี่อยากเล่นสกี"
"อ่อ อื้ม โอเค"
~สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะแม่ยกคยอมมัค~
Talk: โอโหหหห55555 โมเม้นที่รอคอยกันข้ามปีจู่ๆก็มีไม่ทันตั้งตัว
แหกห่ากันทั้งวันทั้งคืนจริงๆ
สำหรับสกีรีสอร์ทนี้นั้นสร้างความสำราญและเบิกบานใจให้กับชาวเรือเป็นอย่างดียิ่งนัก
มีแววว่าปีนี้เราอาจจะไม่นกแบบที่ผ่านมาก็ได้นะคะ หวังว่าจะชอบกันเนาะ
รออ่านฟีดแบคในแท็ก #ยมลานสกี นะคะ
รักชิปเปอร์ทุกคนที่ร่วมกันนกและมีความสุขแบบที่ผ่านมาค่ะ บาย~~
