: วิธีใช้ผ้าเชียร์ที่ถูกต้อง
: ยูคยอม/มาร์ค
: ศรีเองค่ะ
: 18+
ณ
โรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองหลวงของไทย
สมาชิกและทีมงานทยอยกันเข้าห้องพักของตัวเองหลังจากที่กลับมาถึง ยูคยอมและมาร์คพักห้องเดียวกัน
ทั้งคู่ตัดสินใจไม่ลงมาทานอาหารพร้อมทีมงานแต่เลือกที่จะสั่งรูมเซอร์วิสขึ้นมาบนห้องแทนโดยให้เหตุผลว่า
‘เหนื่อยมากจนไม่มีแรงเดินลงไปข้างล่างแล้ว’ แต่ใครจะรู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงคืออะไร
นอกจากพวกเขาสองคน...
“ยูคยอมพี่สั่งรูมเซอร์วิสแล้วนะ” มาร์คหันไปบอกคนน้องที่นั่งเคาะนิ้วอยู่บนโซฟา
“อืม....หรอครับ” ยูคยอมจ้องมาร์คจนอีกฝ่ายรู้สึกแปลก
ๆ
“อะไร มองทำไม”
“ผมกำลังคิดอยู่ว่า
จะกินข้าวรึกินพี่ก่อนดี”
“บะบ้า จะกินอะไรก็กินสิ”
“งั้นกินพี่ก่อนแล้วกัน ถ้ากินข้าวก่อนเดี๋ยวจุก
มานี่มา” ยูคยอมตบที่นั่งข้าง ๆ ตัวเอง
“ไม่ไป เดินมาหาเอง” มาร์คยืนกอดอกพลางมองอีกฝ่าย
“ไม่มีแรงเดินแล้วเนี้ย
เหนื่อยมากวันนี้ มาหาหน่อยสิครับคนเก่ง”
“ก็ได้” มาร์คยิ้มหวานพลางเดินเข้าไปหายูคยอม
แต่แทนที่จะทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ
กลับเป็นขึ้นคร่อมตักแล้วนั่งตรงหน้าขาของยูคยอมแทน “เหนื่อยจริงหรอ งี้ก็ไม่มีแรงทำเลยล่ะสิ
ว้า...แย่จัง”
ยูคยอมโอบรอบเอวของมาร์คก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนมือลงไปนวดคลึงสะโพกของอีกฝ่าย
“นั้นสิ ไม่มีแรงแน่เลย” เขากระตุกยิ้มมุมปากพลางใช้มืออีกข้างลูบกลุ่มผมของมาร์ค
“ถ้างั้น........” มาร์คลากเสียงยาวก่อนจะโน้มใบหน้าไปที่ใบหูของของยูคยอมแล้วกระซิบเบา
ๆ ว่า “พี่จะกินยูคยอมเอง” มาร์คจับใบหน้าของยูคยอมแล้วประกบริมฝีปากอย่างรวดเร็ว
ลิ้นชื้นถูกส่งเข้าไปในโพรงปากโดยไม่ลังเลอะไร
เกี่ยวตวัดกันจนเกิดเสียงน่าอายไปทั่วห้อง
ยูคยอมเลื่อนมือสอดเข้าไปใต้เสื้อของมาร์คแล้วลูบไล้ไปทั่วแผงอกก่อนจะหยุดฝ่ามือที่จุดไวต่อสัมผัส “อื้มมมม”
มาร์คครางออกมาเบา ๆ จูบอันเร่าร้อนกำลังดำเนินต่อไปอย่างดุเดือดแต่แล้ว
ก๊อก ๆ ก๊อก ๆ
“รูมเซอร์วิสครับ”
ยูคยอมไม่ชอบให้ใครมาขัดจังหวะเพราะมันหมายถึงการขัดอารมณ์ของเขาด้วย
เขาถอนจูบออกแล้วหันหน้าไปทางอื่น
“เอ่อ...เดี๋ยวมานะ” มาร์คลุกออกจากตักของยูคยอมแล้วเดินไปที่ประตู “ครับ”
“รูมเซอร์วิสครับผม” พนักงานยิ้ม ข้าง ๆ มีรถเข็นอาหารอยู่
“เชิญครับ” มาร์คเปิดประตูออกกว้างเพื่อให้พนักงานเข็นรถเข้ามาได้
มาร์คหยิบเงินสดที่ทีมงานเอาไว้ให้ติดตัวยื่นให้พนักงานจำนวนนึง พนักงานรับเงินมาแล้วยกมือไหว้แบบคนไทยจากนั้นก็เดินออกจากห้องไป
มาร์คเดินไปล็อคประตูแล้วเดินกลับมาที่ยูคยอมที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม “เป็นอะไร หน้างอเชียว” มาร์คเดินไปหยิบผ้าเชียร์ผืนยาวที่มีใบหน้าของพวกเขาสองคนขึ้นมา
จากนั้นก็เอามันเกี่ยวคอยูคยอมที่นั่งอยู่
“จะไม่มีใครมากวนแล้วใช่มั้ยครับ” ยูคยอมถามพลางลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
“ไม่มีแล้วแหละ ต่อกันเถอะเนอะ” มาร์คดึงผ้าเชียร์ที่รั้งคอยูคยอมลงมาใกล้ตัวเองแล้วจูบที่ปลายจมูกของยูคยอมเบา
ๆ ก่อนจะเลื่อนลงมาสัมผัสที่ริมฝีปาก
ยูคยอมเลื่อนมือขึ้นมาจับเอวของมาร์คพลางจูบตอบ
เสียงจูบของทั้งสองคนดังไปทั่วห้อง
ยูคยอมแทรกเรียวลิ้นเข้าไปภายในโพรงปากจากนั้นก็เกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กของมาร์คอย่างชำนาญ
จูบอันเร่าร้อนยิ่งเพิ่มความต้องการของกามรมณ์มากขึ้น
ยูคยอมจับชายเสื้อของมาร์คแล้วถอดออกอย่างรวดเร็วจากนั้นก็ประกบจูบอีกครั้ง มาร์คโอบรอบคอยูคยอมแน่น
“อื้ม..” ยูคยอมบีบนวดบั้นท้ายของมาร์คอย่างสนุกมือก่อนจะถอนจูบออกมาอีกครั้งเพราะมาร์คเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทัน “แฮ่ก ๆ”
ยูคยอมใช้จังหวะนี้ถอดเสื้อของตัวเองออกแล้วทิ้งลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี
จากนั้นก็เลื่อนมือไปจับตะขอกางเกงของมาร์คแล้วจัดการปลดมันออกแล้วดึงลงจนเหลือเพียงชั้นในสีน้ำเงินเข้ม
ยูคยอมจับขามาร์คให้ถอดกางเกงออกทีละข้าง
ตอนนี้กลายเป็นว่าเขานั่งคุกเข่าตรงหน้ามาร์ค
เขาลูบไล้ไปตามเรียวขาของมาร์คพลางจูบไปที่หน้าท้องแกร่งของมาร์คอย่างแผ่วเบา
มาร์คจับศีรษะของยูคยอมให้อยู่ตรงระหว่างขาของเขาจากนั้นก็เขยิบตัวเข้าหาอีกฝ่าย
ยูคยอมยิ้มออกมาแล้วจัดการถอดปราการชิ้นสุดท้ายออกโดยการใช้ปากงับไปที่ขอบชั้นในแล้วค่อย
ๆ ดึงลงมา มือทั้งสองข้างจับเรียวขาแน่น มาร์คมองการกระทำนั้นพลางกัดปากล่างเอาไว้
ตอนนี้ร่างกายของมาร์คไร้การปกปิดแล้วยูคยอมจึงลุกขึ้นแล้วหยิบผ้าเชียร์ออกจากคอตัวเองจากนั้นเอาไปผูกตาของมาร์คเอาไว้
“ยูคยอมจะเล่นอะไรเนี้ย” มาร์คถาม
“บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิครับ รับรองว่าพี่ต้องชอบ” ยูคยอมจัดการปิดตามาร์คเรียบร้อยแล้วก็อุ้มขึ้นมาจากนั้นก็เดินมาที่เตียงขนาดใหญ่
เขาวางมาร์คเอาไว้บนเตียงอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็จัดการถอดกางเกงที่เหลือออกอย่างรวดเร็ว
“ยูคยอม...”
มาร์คที่มองอะไรไม่เห็นก็รู้สึกหวั่นใจกลัวว่าแฟนเด็กจะคิดทำอะไรแปลก ๆ
กับตัวเอง
“ครับบบบบบ”
“ทำอะไร พูดหน่อยสิ ไม่ชอบเลยแฮะ
อยู่ตรงไหนงะ”
“อยู่นี่ครับ” ยูคยอมตอบพลางโน้มหน้าลงไปที่ซอกคอขาวของมาร์ค
ก่อนจะพรหมจูบไปทั่วบริเวณนั้น
“อื้ม... ห้ามทำรอยนะ
พรุ่งนี้ต้องแสดงอีกรอบ”
“รู้ครับ”
ยูคยอมลากลิ้นลงมาที่หน้าอกแล้วดูดดึงจุดไวต่อสัมผัสเพื่อสร้างอารมณ์ให้กับอีกฝ่าย
จากนั้นก็ลากริมฝีปากลงมาที่หน้าท้อง
มือหนาลูบไล้ไปตามหน้าขาก่อนจะเลื่อนมาจับแท่งร้อนกลางลำตัวของมาร์ค
“อื้ม...” มาร์คที่มองไม่เห็นรู้สึกวูบวาบมากกว่าปกติ
เพราะเขาไม่รู้ว่ายูคยอมจะทำอะไรต่อ เขาจับแท่งร้อนขนาดพอดีมือแล้วรูดขึ้นรูดลงช้า
ๆ “อื้อ....” ก่อนจะใช้ฟันกัดเบา ๆ
ที่ส่วนปลายสร้างความเสียวซ่านให้กับคนที่นอนอยู่ไม่น้อย “อื้ม....อื้อ...” ยูคยอมใช้ปากครอบครองตัวตนของมาร์คเอาไว้เต็มปากก่อนจะปรนเปรอจนมาร์คต้องร้องครางออกมา “อา.. อือ...”
ไม่นานนักเขาก็ถอนริมฝีปากออกมา จากนั้นก็แยกเรียวขาของมาร์คให้กางออกกว้างแล้วใช้นิ้วมือสามนิ้วสอดเข้าไปที่ช่องทางรัก “อ๊ะ...อื๊ออออ” เขาขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะช้า ๆ
อย่างไม่รีบร้อน เมื่อรู้สึกถึงความพร้อมแล้วก็ดึงนิ้วออกมาแล้วจัดการสอดตัวตนที่ขยายใหญ่เข้าไปแทน “อ๊า!!!!”
“อืม.....” ยูคยอมครางต่ำออกมาอย่างพอใจ
จากนั้นก้ขยับสะโพกตัวเองเป็นจังหวะตามแรงอารมณ์
มาร์คที่กำลังจะแกะผ้าออกจากตาของตัวเองแต่ก็ถูกยูคยอมปัดมือออก “ห้ามเอาออก อ่า... จนกว่าจะเสร็จ อืม...
นะครับ”
“อ่า .... อือ... ทำไมล่ะ”
“อยากเล่นแบบนี้นี่ครับ”
“ขอ...อึก... มองหน้าไม่ได้หรอ”
“ไม่ได้ครับ” เขาขยับสะโพกให้เร็วและแรงขึ้น
“อ๊า!!!!”
“อ่าห์....” ยูคยอมขยับสะโพกถี่ขึ้นเรื่อย ๆ
จนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้อง
“อ๊ะ อ๊ะ อี๊อ อ๊ะ อื๊อ!!”
“อ่า ... อือ อ่า...”
“ยู...อือ คยอม...อ๊ะ อ๊า!!” เมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอดยูคยอมก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนน้ำรักถูกปล่อยออกมา
“อ๊า!!!!!!!!!!!”
“อ่าห์!!” ทั้งสองคนหอบหายใจถี่จากความเหนื่อย
ยูคยอมนอนทับตัวของมาร์ค อีกฝ่ายจึงดึงผ้าออกจากตาแล้วเอื้อมไปหยิบมือของยูคยอมมาทั้งสองข้าง
จากนั้นก็จัดการมัดมือของยูคยอมด้วยผ้าเชียร์ผืนเดิม
“ขอเล่นบ้าง” มาร์คผลักยูคยอมให้ออกจากตัวจากนั้นก็ขึ้นคร่อมตัวของแฟนเด็กแทน “ห้ามแกะออกจนกว่าจะเสร็จนะ คิก”
เขาจับแก่นกายของยูคยอมแล้วรูดขึ้นลงอยู่สองสามครั้งจากนั้นก็จัดการสอดมันเข้าไปในช่องทางของตัวเอง “อ๊า!!!!”
“อืม........”
ยูคยอมครางต่ำอย่างพอใจจากนั้นมาร์คก็ขยับสะโพกตัวเองเป็นจังหวะที่ไม่แน่นอน “ช้า ๆ ก่อนก็ได้ครับ ไม่ต้องรีบ” มือข้างนึงเอายันไว้ที่หน้าท้องของยูคยอมเพื่อค้ำตัวเองไว้ส่วนมืออีกข้างก็ลูบไล้ไปตามหน้าอกของตัวเอง
มาร์คขยับสะโพกเป็นจังหวะช้า ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น
“อื๊อ.. อ๊ะ อื๊อ..”
“อ่า..” มาร์คขยับสะโพกให้เร็วขึ้นอีกจนน้ำสีขาวขุ่นของยูคยอมถูกปลอ่ยออกมาอีกครั้ง
มาร์ครูดรั้งแก่นกายของตัวเองอีกสองสามทีก้ปล่อยออกมาเช่นกัน น้ำสีขาวขุ่นเลอะเต็มหน้าท้องของยูคยอม
ส่วนของยูคยอมก็เลอะเต็มเรียวขาของมาร์คเช่นกัน มาร์คล้มตัวลงนอนทับยูคยอมโดยที่ยังไม่ยอมให้ยูคยอมถอดแท่งร้อนออกจากตัวเอง “ลุกมานอนดี ๆ นะครับ เดี๋ยวผมเช็ดให้”
“อีกรอบสิ นะ....” มาร์คกอดยูคยอมพลางร้องขอสิ่งที่ต้องการ
“ไม่กลัวหมดแรงหรอครับ”
“นี่ใคร มาร์คนะ มีแรงเนอะแยะ น่านะ
ในห้องน้ำก็ได้ จะได้อายน้ำไปด้วยเลย”
“ถ้าพี่ต้องการ ผมจะปฏิเสธได้ยังไงครับ”
“คิก น่ารักมาก”
“แต่ว่าขอเช็ดก่อนนะครับ”
ยูคยอมดึงผ้าเชียร์ที่ผูดตรงข้อมือของตัวเองออกแล้วเอามาเช็ดน้ำรักที่เลอะขาของมาร์คออกอย่างแผ่วเบาจากนั้นก็เปลี่ยนมาเช็ดของตัวเอง
“ผ้าผืนเดียวใช้ได้เยอะจัง”
“เอากลับเกาหลีด้วยมั้ยครับ
เผื่อเอาไปเล่นอีก...”
“อื้ม!”
จากนั้นยูคยอมก็อุ้มมาร์คเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเริ่มกิจกรรมรักกันอีกครั้ง
FIN.
☺;
ไม่มีอะไรจะพูดเลยค่ะ 555555555555555555555555555555555 อ่านเอาอรรถรสเนาะ เดี๋ยวจะหายไปอีกสักพัก ขอไปสอบมิดเทอม(ซัมเมอร์)ให้เสร็จก่อน เดี๋ยวมาทยอยอัพเรื่องยาวนะคะ
อิอิ
☺; ถึงชิปเปอร์ทุกคนที่เจอกันที่คอน ดีใจมากๆ ไม่คิดว่าจะได้เจอเยอะขนาดนี้
แถมยังได้ของแจกเพียบเลย 555555 รักมาก55555
☺; ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ